Mostrando entradas con la etiqueta alumnos. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta alumnos. Mostrar todas las entradas

domingo, 12 de junio de 2016

MICRORRELATO

MARÍA FONSECA 3º ESO B
Puidemos querernos moito, máis do que dúas persoas se quixeron xamais.- Reclamoulle ela.- E, sen embargo, contentámonos con non odiarnos demasiado.
Descaradas bágoas loitaban con fiero aínco por desprenderse dos seus ollos, pero a súa mirada era firme, non había debilidade algunha, e el admirouna por iso, secretamente sempre o fixera.
-Pero segues aquí.- Recordoulle el.
-Non son un soldado- soltou ela- non quero selo, xa non. Son unha guerreira, non un soldado- repetía para sí mesma.- Só quería que o souberas.


E el creuna, que máis podía facer cando o estaba a mirar da maneira na que o facía?

Ambos dirixiron a vista á fronte, tímidas luces aparecían para substituír o día, pero ningún deles conseguiu distinguilas entre tanta escuridade.

----------

O abrasador lume, os imparables golpes, os inintelixibles berros...
Infinitas e lúcidas secuencias sucédense na miña mente.
O día apágase, agochándose veloz no horizonte, o absurdo impulso de perseguilo invádeme, pero eu non me movo, quedo estática, o meu rostro, impertérrito, limítome a ver pasar os coches e a xente, a envexa carcómeme, todos tan alleos, sempre con présa, sempre correndo, ninguén ten tempo para fixarse en min, tan inmóbil, tan fría. 
As luces empezan a prenderse, a cidade esperta coma cada noite mentres eu afogo na máis absoluta escuridade.
MARÍA FONSECA 3º ESO B